نویسنده سنی مذهب کتاب گار آصفیه می نویسد خاک حیدر آباد هند از ازل به محبت آل رسول مخلوط است . (کتاب گار آصفیه ص560 نوشته خواجه غلام حسین خان)
دانش ، تقوی ، اخلاق نرم و استعداد میر محمد استرابادی و دهها دانشمند دیگر که با او همکاری داشتند، توانست شیعه را محور امور فرهنگی در دوره قطب شاهان کند، در آن بخش از هندوستان از تعامل و همکاری عالمان با حاکمان نجیب، الگویی از حکومت و تمدن اسلامی در حال شکل گیری بود .
اما این چشم انداز، تحقق بیرونی نیافت زیرا اواخر قرن 11 هجری ، حکومت اسلامی دکن در کمال تأسف و ناباوری به دست ارتش هند سقوط کرد و به یکی از دوره های بی نظیر حیات اسلام و تشیع در جنوب هند خاتمه داده شد و جرقه تمدن اسلامی که در گوشه ای از شبه قاره هند زده شده بود به خاموشی گرایید و داغ آن بر دل مسلمان و شیعه نشست.
50 سال بعد شیعه از گوشه ای دیگر (شمال هند در شهر لکهنو) دوباره جوشش آغاز کرد ( قرن 12 هجری) و حیاتی دوباره گرفت، سلطنت اَوَد آغاز به کار کرد، عالمان بسیاری از میان هندیان پدید آمدند و جوامع شیعی هند را رهبری کردند.
اما بدترین اتفاقی که در قرن 12 در هند افتاد این بود که نظامیان انگلیس با قدرت سلاح، بمرور بر کل هندوستان مسلط شدند .
منبع: میر محمد مؤمن استرآبادی(مروج تشیع در جنوب هند) نوشته محی الدین قادری
کانال تاریخ اسلام در ایتا eitaa.com/tarikhy
و در سروش Sapp.ir/tarikhye
هند ,اسلامی ,، ,قرن ,شیعه ,اسلام ,در جنوب ,تشیع در ,تمدن اسلامی ,که در ,گوشه ای ,کتاب گار آصفیه
درباره این سایت