اگر انتظار بیهوده داشتن كار صحیحى بود،حسین بن على (ع) شایسته تر از هر كس بود كه منتظر بنشیند تا خدا رحمت خود را بر اوو امت او نازل كند.
اما می بینیم درآیه: ان الله لا یغیر ما بقوم حتى یغیروا ما بانفسهم ( 1 )
آب صاف و پاكى است بر سر منتظرها ,آنهایى كه به انتظار هستند كه همیشه خدا از یك راه غیر عادى كارها را درست كند.انتظار بیهوده نكشید . میگوید تحقیقا مطلب اینست كه هرگز خداوند اوضاع و احوال رابه سود مردم عوض نمى كند حتى یغیروا ما بانفسهم , مگر وقتى كه خود آنمردم آنچه مربوط به خودشان است عوض كنند .
آیا بیشتر از این مىتوان اطمینان پیدا كرد كه انتظارات به شكل انتظاراتى كهما داریم بیهوده است ؟ نص قرآن است، با نص قرآن نمى توانكارى كرد .
اى مردم ! انتظارنداشته باشید دیگران از خارج بیایند وضع شما را سروسامان دهند . ملتىكه بخواهد مستشار خارجى برایش تصمیم بگیرد تا ابد آدم نخواهد شد , چون او یغیروا»نیست باید یغیروا باشد , باید ابتكار و فكر ونقشه داشته باشد , باید خودش شخصا براى خود تصمیم بگیرد وانتخاب كند .
هر وقت ملتى رسید به جایى كه خودش براىخودش تصمیم گرفت و راه خود را انتخاب كرد و خودش در كار خود ابتكار به خرج داد ,چنین ملتى مى تواند انتظار رحمت و نصرت الهى را داشته باشد .
آری حسین (ع) قیامى كرد كه نهتنها جامعه آنروز اسلامى را تكان بدهد بلكه موجش بعد از هزار سال نیز الهام دهندهنهضتها باشد . این را مى گویند : یغیروا ما بانفسهم كه ,خودش ,یغیروا ,كند ,مردم ,تصمیم ,ما بانفسهم ,یغیروا ما ,حتى یغیروا ,تصمیم بگیرد ,خود را
درباره این سایت