(به مناسبت ایام شهادت پیامبر گرامی اسلام)
همانطور که معلم با زور نمی تواند علم را به قلب شاگردان نفوذ دهد، پیامبر کهکارش ظریف تر از معلم است نمی تواند با کشورگشایی بر پایه زور، مردم یک منطقه رادین دار و با تقوی کند.
اگر می بینیم مردم مدینه به اسلام ایمان آوردند چون با میل و رغبت، دنبالپیامبر(ص) آمده، از ایشان دعوت کردند به شهر آن ها برود و همه پیش شرط های پیامبررا هم پذیرفتند.
پیامبر صلی الله علیه و آله، مصعب را که جوانی آشنا با قرآن بود بدون لشکر کشیبه مدینه فرستادند، مصعب با خواندن آیات و سوره هایی از قرآن، توانست قلب مردم مدینهرا فتح کند.
اگر زور، ابزار پیامبر برای پیشرفت اسلام بود، دلها تصرف نمی شد، همین که پساز یکی دو قرن دانشمندان اسلامی توانستند در بخش بزرگی از جهان، سرآمد شوند دلیلبر پذیرش اسلام با شوق و علاقه بود و گرنه آئین متکی بر زور و فشار که نمیتواندصدها دانشمند بزرگ، تحویل بشریت دهد.
پیامبر(ص) حتی با قبایل یهودی مدینه پیمان همزیستی مسالمت آمیز بستند، بعدهااین پیمان توسط یهودیان نقض شد.
کاملترین نوع آزادی در زمان حاکمیت پیامبر(ص) دیده شد که هم در داخل کشور و همنسبت به سایر ملتها برخوردی ملایم همراه رحمت صورت گرفت.
پیامبر رحمت حتی زمانی که با قبایلغیر مسلمان در نزدیک مرز کشور اسلامی، پیمان عدم تعرض امضا کردند هدایایی هم بهآنها داده و با این کار خاطره خوشی از عطوفت اسلامی را در دل آنها به یادگارگذاشتند.
درباره این سایت